Αχ, Πράγα... Τι μου θύμισες τώρα...
Είμαι πολύ χαρούμενος γιατι μόλις διαπίστωσα ότι η ταινία “Paris, je t’aime” παίζεται ακόμα σε αίθουσα της πόλης οπότε και μου δίνεται η ευκαιρία να πάω να την δω. Κατα τ’ άλλα, ο καιρός στην υπό κατάληψη Θεσσαλονίκη εξακολουθεί να είναι υπέροχος, ενώ το κέντρο το μεσημεράκι ήταν ήσυχο –σχεδόν γαλήνιο (λόγω πορείας και απεργίας φυσικά).
Και μιας και πιάσαμε 2 μεγάλες ευρωπαϊκές πόλεις στο στόμα μας μέχρις στιγμής (δεν θέλω σχόλια...) ας πούμε και δυο λογάκια για την Πράγα. Ή μάλλον, δυο λέξεις για το θέμα που μας απασχόλησε στην τελευταία μας ραδιοφωνική εκπομπή. Με άλλα λόγια, το «μην πάτε Πράγα σε περίοδο διακοπών».
Η Πράγα είναι γενικά μια όμορφη πόλη, όμορφη σαν και άλλες πόλεις που υπάρχουν στην Ευρώπη, οπότε δεν μπορώ να καταλάβω καλά την φρενίτιδα που έχει πιάσει την πλειοψηφία των Ελλήνων σχετικά με την «πιο όμορφη πόλη της Ευρώπης», μη σου πω και του κόσμου.... (βέβαια ... σαν την Χαλκιδική δεν έχει –να μην ξεχνιόμαστε κιόλα(ς)- αλλά δυστυχώς η Χαλκιδική δεν είναι πόλη οπότε δεν πιάνεται. Είναι πάντως το κορυφαίο μέρος του γαλαξιακού συστήματός μας.)
Όταν μιλάω για Πράγα και για πλειοψηφία των Ελλήνων, το εννοώ. Είμαι σίγουρος ότι στις γιορτές πάνω από τους μισούς Έλληνες βρέθηκαν εκεί. Κάτι Ιταλοί, κάτι Ισπανοί και ελάχιστοι –πλέον- Γερμανοί, πάσχιζαν να κάνουν αισθητή την παρουσία τους –αλλά τους είχαμε χαλαρά. Οι δε Τσέχοι, την είχαν μυριστεί την δουλειά και την κάνανε νωρίς-νωρίς από την Πράγα. Πραγματικά πρέπει να μείνανε μόνο όσοι δουλεύανε για τους τουρίστες, και αυτό φαινόταν από τον τρόπο που δουλεύανε. Σου φέρνανε τον καφέ (αν δεν στον κοπανούσαν, καλή φάση..!) και ένιωθες μέσα από τα δόντια τους να σου ρίχνουν 2-3 χριστοπαναγίες (από τις τελευταίες είδαμε και σε βιτρίνες). Καλά, για ευχαριστώ και τέτοια, ούτε λόγος να γίνεται. Αφού πραγματικά ήθελα να μάθω πως είναι το «ευχαριστώ» (δυστυχώς δεν γνωρίζω λέξη τσέχικα), αλλά δεν το άκουσα από κανέναν για να το πιάσω στον αέρα.
Έλληνες παντού λοιπόν και έτυχε και άτομο που δεν το πετυχαίνουμε στην Θεσσαλονίκη να το βρούμε στην Πράγα. Μετά από λίγο το συνηθίζεις κάπως... Τι συνηθίζεις δηλαδή... συμβιβάζεσαι ήθελα να πω. Στα μόνα μέρη όπου πετύχαμε ελαχιστοποίηση των Ελλήνων ήταν στην ανηφόρα για το κάστρο και στο μουσείο του Κάφκα που είναι ίσως το αξιολογότερο πράγμα που είδαμε στην πόλη. Η μεγιστοποίηση πετυχαίνεται εύκολα –που αλλού;- στα μαγαζιά.
Κατά τ’ άλλα δεν μπορεί να σου μείνει και κάτι διαφορετικό από την πόλη. Τι να δεις; Τα όμορφα κτήρια; ΟΚ... Ντόπιους δεν έχει (στο κέντρο τουλάχιστον). Α! Φωτεινή εξαίρεση ένα πολύ μικρό μαγαζάκι πολύ κοντά στην πλατεία, σε ένα μικρό δρομάκι, που όλως περιέργως μάζευε σχεδόν αποκλειστικά Τσέχους. Δυστυχώς δεν θυμάμαι το όνομα από το μπαράκι, του οποίου ο ιδιοκτήτης πάντως είναι φαν της λάτιν μουσικής. Έλληνες πάμπολλους αλλά και πολλούς τουρίστες. Τι παλμό της πόλης μπορείς να πιάσεις; Ειδικά μέσα σε λιγοστές μέρες... Γι αυτό σας λέω... Πράγα και περίοδος διακοπών δεν κάνουνε χαΐρι. Πηγαίνετε όποτε άλλοτε θέλετε, και αν περάσετε καλά, πείτε το και σε μας!
posted by Buffos @ 5:22 PM
1 Comments:
Εισαγωγή Ι
Συνηθίζεται στα μαγαζιά της Κοπενχάγης ένα μέρος απο το εμπόρευμα συνήθως προσφορές να τοποθετείται σε καλάθια απ' έξω απο το μαγαζί.
Εισαγωγή ΙΙ
Το κύριο μέρος διαδραματίζεται το Ελληνικό πασχα του 2005. Ήμουν στο τέλος των σπουδών μου στην Κοπενχάγη και η γνωστή ερώτηση 'και μετά το λύκειο τι?' ήταν ο δέμονας μου.
Κατακλείδα
Το ξέρω πως η καθηγήτρια της έκθεσης θα τραβούσε τα μαλλιά της σε αυτό το σημείο. Καλά ούτως ή άλλως τα τράβαγε λόγο των άπειρων ορθογραφικών μου λαθών.
Το κύριο γεγονός ήταν ένα απο τα πολλά που με ώθησαν να μην γυρίσω στην Ελλάδα. Την βλακεία την ανέχομαι αλλά όταν είναι σε συνδιασμό με ψώνισμα παθαίνω κρίση.
Κυρίως θέμα
Βρίσκομαι σε ένα μαγαζί υποδειμάτων και μπαίνει μέσα μια Ελληνίδα. Κρατάει στο χέρι της δύο αριστερά παπούτσια και λεει στα αγγλικά. Γιατί είναι και τα δύο αριστερά? Με ύφος στην πωλήτρια τύπου 'δούλα γιατί έκανες λάθος'. Και της απαντάω εγώ στα Ελληνικά. Είναι μόνο για αριστεροπόδαρους. Η γόμενα απίστευτη λεεί 'Α! Κρίμα και μου αρέσανε πολύ' και φεύγει.
Post a Comment
<< Home