Ταξίδι…

Τα γεγονότα εδώ ξεπερνούν και τα όρια της πιο Οργουελικής φαντασίας. Ποιος Παπαχελάς και ποιοι φάκελοι που δείχνανε το κέντρο του Λονδίνου με τις φυτεμένες -παντού- κάμερες! Λάρσα παιδί μου και τεχνολογία προηγούμενης γενειάς από... το μέλλον!

Εχτές της Ζωοδόχου πηγής λοιπόν γιόρταζε η Ζέτα, η οποία είναι μεν θεία μου αλλά δέν μπορώ με τίποτε να την πω θεία γι αυτό και την λέω Ζέτα. Έμαθα λοιπόν οτι η Ζέτα ήταν απέναντι στην γιαγιά μου και είπα κι εγώ να πάω να της ευχηθώ. Μπαίνω μέσα και βλέπω την Ζέτα, την γιαγιά και τον Γιώργο τον μεσαίο (είμαστε 3 στην οικογένεια: ο μεγάλος, ο μεσαίος και ο μικρός!)

Μετά τα καθιερωμένα "χρόνια πολλά" άρχισε η γιαγιά τα δικά της: Με είχε δει λέει, η κόρη μιας φίλης της να βγαίνω από 1 μπαρ αγκαλιά με μια κοπέλα! Απο περιγραφή δεν τα πήγαμε και τόσο καλά, μόνο ότι ήταν καστανή ήξερε και φυσικά άρχισε να με ρωτάει ποια είναι αυτη και "γιατί δεν είπα τίποτα στην γιαγιά". Ο μεσαίος είπε το προφανές "καμιά φίλη του θα ήταν", στο οποίο η γιαγιά είχε να αντιτάξει ότι την κρατούσα λέει σφιχτή αγκαλιά "να έτσι..." κάνει και μια κίνηση (τώρα πως η κόρη της φίλης της περιέγραψε το "σφιχτή αγκαλιά" στην μάνα της και αυτή στην γιαγιά μου μέσω τηλεφώνου ώστε η γιαγιά να το δείχνει με την σιγουριά ότι ήταν εκεί μπροστά, θα σας γελάσω... Τεχνολογία!!!).

"Ε, καλά ρε μαμά πρέπει να στις φέρνει όλες εδώ πέρα; Άσε να σου φέρει την επίσημη", λέει η Ζέτα για να ... προωθήσει την συζήτηση! "Αφού ξέρεις τι μου είπε η φίλη μου; Καλά, τον αρραβωνιάσατε τον Γιωργάκη; Ποιόν Γιώργο λέω εγώ; Τον Γιώργο της Βάσως καλέ... Τον είδε η κόρη μου να βγαίνει με μια κοπέλα αγκαλιά από το "τάδε" μπαρ". Ρε κοίτα να δεις που από το τίποτα θα με βγάλουν και αρραβωνιασμένο σκεφτόμουνα εγώ... Κρίμα που είχε ξεχάσει η γιαγιά το όνομα από το μπαρ!

Ήταν όμως η ώρα του μεσαίου να παρέμβει...
- Γιαγιά με απογοητεύεις... Τον Γιώργο έχεις βάλει να τον παρακολουθούν, εμένα όμως τίποτα!
- Γιατί έχεις γκόμενα; μπαίνει δυναμικά στην συζήτηση η Ζέτα
- Ε... Τι δηλαδή να έχω γκόμενα...
- Έχεις γκόμενα;
- Τι με χαρτί και υπογραφή;
- Ρε έχεις γκόμενα (επιμένει η Ζέτα)
- Ε.... όχι....
Και το θεϊκό σχόλιο της γιαγιάς:
- Ε, αν δεν έχεις γκόμενα θα σου πω εγώ τι είσαι: Είσαι μαλάκας!

Παρατεταμένα γέλια και η συζήτηση ξαναστρέφεται στον μεσαίο, ο οποίος επεμβαίνει για να σώσει την υπόληψή του:
- Ε, αν είχες τα τσίρια σου να με παρακολουθούν τώρα θα ήξερες και για μένα!
Εδώ η Ζέτα και η γιαγιά κόμπλαραν λιγάκι γιατί αντί για τσίρια άκουσαν κάτι που τελειώνει σε -ίδια... Βασικά ούτε εγώ είχα ακούσει ποτέ μου την λέξη "τσίρια", αλλά την συνδύασα αυτομάτως με τα τσιράκια.

Τέλος πάντων, η παρεξήγηση ελύθη και συνεχίσαμε με σχόλια του τύπου "να σου πω εγώ απο πού να περνάς μπροστά για να σε βλέπουν τα τσιράκια της γιαγιάς" και άλλα τέτοια όμορφα! Η γιαγιά στον μεσαίο δικαιολογήθηκε ότι οι φίλες της δεν τον ξέρουν ακόμα γιατί και πιο μικρός είναι και δεν κυκλοφορούσε και πάρα πολύ κτλ κτλ... Τώρα εμένα, πώς με γνώρισαν με τα μαλλιά και τα μούσια είναι ένα μυστήριο. Εδώ άτομα που κάναμε παρέα και έχουν να με δουν μήνες δεν με αναγνωρίζουν αμέσως. Και πόσοι που δεν ξέρω με ξέρουν;;;

- Τελικά εσύ έχεις γκόμενα; (αμ, όχι που θα την γλίτωνε ο μεσαίος... Όσο για μένα από την πλευρά της γιαγιάς δεν χωρά αμφιβολία! έχω στάνταρ γκόμενα... εκείνη την καστανή! Τι να εξηγήσεις τώρα;)
- Ε... γκόμενα... Δεν έχω δηλαδή...
- Έχει ελεύθερη σχέση το παιδί, αφήστε το (λέω εγώ λύνοντας τον γόρδιο δεσμό!)
- Ελεύθερη σχέση; Τι είναι αυτό πάλι; Λέει η γιαγιά που προφανώς έχει μείνει λίγο πίσω από ορολογία...
- Εννοεί ότι μόνο το κάνουν, χωρίς να έχουν σχέση... εξηγεί η Ζέτα
- Αυτό έλειπε, να μην το έκαναν κιόλας! Λέει πάλι η γιαγιά που μπορεί από ορολογία να είναι πίσω αλλά από ιδέες είναι -κάποιες φορές- πιο μπροστά από πολύ νεαρότερα άτομα που ξέρω.

Η συζήτηση κατέληξε με την γιαγιά να μας λέει ότι θέλει να μας βλέπει με κορίτσια (ακόμα την κυνηγά ο εφιάλτης του ομοφυλόφιλου εγγονού)

Η βραδιά πάντως για μένα συνεχίστηκε όμορφα, αφού είχα να πάω και σε "μπάτσελορ" πάρτυ από γάμο που θα παραβρεθώ σήμερα. Ήταν το "μπάτσελορ" της νύφης και τα εισαγωγικά χρειάζονται γιατί:
- Στριπτίζ δεν είχε
- Το διοργάνωσε ο αδερφός της (απ' ότι λένε)
- Ήρθε και ο γαμπρός!!!! (έλεος... την γρουσουζιά δεν την φοβάστε ρε παιδιά;)

Πάντως ήταν ωραία... Είδα παιδιά που είχα να δω καιρό, και μάλιστα μαζεύτηκε μια παρέα από κάτι "οικογενειακές" διακοπές που είχαμε πάει κάποτε στην Σίφνο, με 4-5 αυτοκίνητα (4-5 οικογένειες) και παιδιά ηλικίας 15-19 χρονών πάνω κάτω...

Ήταν και ο φίλος και μουσικός -δεξιοτέχνης του μπουζουκιού και της κιθάρας- Πάρις, με τον οποίο κάποτε παίξαμε και στην Αριστοτέλους (αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία). Αυτός μαζί με εμένα είναι η σίγουρη συνταγή για να εκτροχιαστεί (να φτιάξει δηλαδή) ένα πάρτυ. Κρίμα που ήρθε αργά! Ενώ χορεύαμε ένα από τα κλασικά νησιωτικοκαλαματιανά, έπιασα στην ενορχήστρωση στοιχεία από μάμπο/σάλσα (το πιανάκι στο background). Με μιας, κοίταξα τον Πάρι... "Μάμπο!" του λέω, και συγκατένευσε με το βλέμμα. Αρχίσαμε λοιπόν, έτσι όπως χορεύαμε πιασμένοι σε κύκλο, να προσπαθούμε να εισάγουμε στοιχεία ντέρτι ντάνσινγκ (για τρελά ντέρτια μιλάμε!). Αφού τελείωσε το τραγούδι, ο Πάρις στο κέντρο της πίστας (της αυλής δηλαδή όπου έγινε το πάρτυ) χειροκροτούσε φωνάζοντας "Ελλάδα έχεις ταλέντο"........

Σε κάποια φάση με κοιτάει... "Έχεις πιει;" Ρωτάει... "Όχι!!!" "Ούτε κι εγώ!".... Ε, ρε τι θα γίνει σήμερα στον γάμο!!!

Καλά γλέντια παιδιά, και στα δικά σας!