Μαθήματα Μελωδίας
Χτες λοιπόν εκτός των άλλων ήταν και μέρα συναυλίας... Pavlov’s dog στο Principal. Βρέθηκα εκεί από σπόντα, κυρίως μετά από παραίνεση του παλιόφιλου Ν. Το τι επακολούθησε περιγράφεται παρακάτω:
Καταρχάς η είσοδος... Το πρίνσιπαλ δεν ήταν γεμάτο, αλλά όσοι είχαν έρθει, ήξεραν γιατί είχαν έρθει. Κοινό με παιδεία (συναυλιακή). Η συγκίνηση κατά την είσοδο διάχυτη σε όλους... Κάνα – δυο χέρια υψωμένα κρατώντας τα πρώτα βυνίλια του συγκροτήματος... παρατεταμένο χειροκρότημα... αληθινά ζεστή ατμόσφαιρα.
Ακολούθησε μια πραγματική έκρηξη μελωδίας και η συνειδητοποίηση πως πάει καιρός, μα πάρα πολύς καιρός από τότε που είχα να παρακολουθήσω ένα τόσο μελωδικό συγκρότημα ζωντανά. Και ήταν όλοι τους εκεί... Και ήταν όλοι τους υπέροχοι!
Η βιολονίστρια του συγκροτήματος εντυπωσιακή (από όλες τις απόψεις), ο μπασίστας εξαιρετικός, ο Tommy Safran στα drums μορφή, ο κιθαρίστας και ο περκασιονίστας πραγματικά καλοί και φυσικά ο David Surkamp -με την απερίγραπτη, αμίμητη φωνή του- ήταν καταιγιστικός.
Οι εκτελέσεις των κομματιών σε πολλές περιπτώσεις ανώτερες από τις ηχογραφημένες... (κατά την ταπεινή μου άποψη). Κάτι τέτοια ζωντανά είναι πραγματικά «για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νεώτεροι».
Οφείλω ευγνωμοσύνη στον Ν. που με έπεισε-έψησε για την συναυλία.
Teach me a song and I'll dance for you
And I won't mind what you're playing
posted by Buffos @ 3:37 PM
0 Comments:
Post a Comment
<< Home